Venice Beach

Na een vermoeiende dag als gisteren zou je zeggen dat iedereen als een roos zou slapen maar dat was niet het geval. De ene wat beter dan de ander dus over het algemeen een redelijke nacht. Op aanraden van onze moteleigenaar gingen we ontbijten bij een diner tussen de locals. Met de koffiepot langs de tafels gaan en stevige ontbijtjes op de menukaart is dit echt ontbijten op ze Amerikaans. Zoals beloofd zouden we puur voor de cultuur en de musea gaan. Dus het stukje cultuur konden we vandaag alvast afvinken. Het was een stevige bodem die we hadden gelegd en we zaten behoorlijk vol.

Vandaag stond Venice Beach en Santa Monica op het programma. Toen we wakker werden was het grauw en grijs maar bij het strand prachtig zonnetje met een heerlijk temperatuurtje. Prima omstandigheden om lekker te gaan wandelen. Op Venice Beach lopen hele bijzondere figuren rond die allemaal of een bijzonder karakter of een bijzonder uiterlijk of ze hebben het allebei. Maar wat je vooral ziet zijn mensen die skateboarden, fietsen en diverse sporten beoefenen. De meeste gespierde van de vijf zonder wijf hebben nog een klein showtje weggegeven op Muscle Beach. Vroeger trokken ze volle zalen maar helaas de tribunes bleven leeg.

Er was een basketbaltoernooitje aan de gang en het leek wel of we in een videoclip zaten. Er gebeurde van alles in en rond het veld. Helaas ook een klein opstootje wat wij natuurlijk ten zeerste afkeuren. Hierna door naar de skatebaan. Dit was echt spectaculair om te zien. Er zaten ook een paar bange poeperds die weinig spektakel boden. Ron was niet weg te slaan bij het line dancen op originele rolschaatsen. Het vermoeden gaat dat hij dit thuis ook wilt gaan uitoefenen. Hij zoekt alleen nog een clubje.

Hierna nog lekker doorgewandeld naar Santa Monica en hier even over de wereldberoemde pier gelopen. Ook wel beter bekend als het einde van de Route 66. Triviantvraag: maar waar begint de Route 66?

De vijf zonder wijf hebben hierna nog even lekker gewinkeld en als het thuisfront denkt dat er wat voor hun bij zit. Helaas vandaag niet! En dan loop je rustig anoniem te winkelen wordt je aangesproken van: “Hey zijn jullie niet de vijf zonder wijf”.  Wij: “Ja dat zijn wij inderdaad. Maar wie ben jij dan? De persoon in kwestie: “Ik ben John van den Brom van AZ”. Wij: “O leuk voor je John doei wij gaan verder”.

Terug konden onze voetjes de ruim 5 km lange terugreis niet meer aan en hebben we een taxi genomen richting de auto. Hierna nog even lekker op het strand het leven doorgenomen en s’ avonds bij de Thai gegeten. De koek was op voor vandaag en morgen staan er weer genoeg op het programma.

Welterusten!