Onze tijd in Las Vegas

Wakker in worden in Vegas is toch even anders wakker worden dan in Almere-Buiten, Amsterdam-Noord of Assendelft. We hebben 2 fantastische kamers met tv in de spiegel van de badkamer, elektrische gordijnen en pornospiegels boven het bed. En de locatie van het Flamingo resort is ideaal. Midden op de strip en hierdoor kan je alles prima bereiken. Normaal lagen we keurig op tijd in bed iedere avond maar in Vegas begint het pas echt te leven als het donker is en met die goedkope drankjes heb je de tijd niet door. Dus de ochtenden kwamen iets langzamer op gang. Maar vandaag stond op het programma om even te gaan shoppen bij een outlet. Vandaag waren we de vijf net als een wijf. Winkel in winkel uit. De tasjes waren niet meer te tillen en natuurlijk werd er ook aan thuis gedacht (oeps nu verklap ik het). Winkelen met temperaturen boven de 40 graden en superirritante Aziaten is topsport. Met een volle kofferbak terug naar ons hotel. Even opfrissen en genieten van de kamer en daar gingen de miljonairs in spé op pad. Eerst even een bodempje leggen want miljonair worden op een lege maag is heel slecht voor je. We gingen de strip af om op zoek te gaan naar het beste gevoel. Alle hotels en casino’s hebben hun eigen stijl maar nergens kregen we het gevoel hier gaat het gebeuren. We zijn toen toch maar in ons stamcasino gaan gokken. Het gevoel dat we vanavond hier miljonair zouden worden was heel snel weg. We hebben het toen maar op het zuipen gezet en om 00.00uur Amerikaanse tijd mijn verjaardag gevierd. Natuurlijk met een drankje en veel gekkigheid. Want in ons stamcasino met onze stamserveerster kan niemand ons wat maken. Het werd een gezellige nacht met veel lol en plezier. De slogan what happens in Vegas stays in Vegas gaat voor ons niet op. Bij ons geldt meer what you pin in Vegas stays in Vegas.

De volgende dag hielden we een rustdag bij het zwembad van het hotel. Haal dat rust maar weg want de DJ stond non-stop te draaien en het was hartstikke druk. Achteraf was dit de dag waarop het warmterecord werd geëvenaard namelijk 47,2 graden. Dus logisch dat veel mensen de verkoeling op zochten. Bijzondere plek om je verjaardag te vieren en ook nog nooit zoveel mensen op me verjaardag gehad. Bij het eten hadden we voor het eerst wat gezeik. Eten was koud en niet tegelijk gebracht en het drinken werd niet bijgevuld. Ron was des duivels en dreigde om op de bar te gaan poepen wanneer er geen korting werd gegeven. Persoonlijk had die korting niet gehoeven en had ik graag dit willen zien. Maar goed de korting was ook lekker. Overigens was het eten prima alleen de service was slecht. Klein dompertje maar het is pas gelukkig de eerste keer dat we dit meemaken. Hierna zijn we weer lekker gaan gokken en goedkoop gaan drinken.

Op woensdag 21 juni hebben we Vegas even verlaten voor een educatieve excursie. We zijn naar de Hooverdam in Boulder City gegaan. Onderweg reden we door het stadje en kwamen we een kapper tegen. Net of dat zo bijzonder is maar het haar van Erik hing voor zijn ogen en hij kreeg er geen model meer in. Dus wij naar de kapper. Een lekkere simpele kapper van vader en zoon. Gedurende het wachten kwamen we in gesprek met een klant en namen we even de politiek door. We zijn tot nu toe nog geen Trump aanhanger tegengekomen. De Amerikanen waarderen telkens weer onze reislust en het is bijzonder om te horen dat ze zelf nog nooit naar bepaalde plekken zijn geweest. De kapper woont ongeveer 4 uur rijden van de Grand Canyon maar is er nog nooit in zijn hele leven geweest. De kapper was een bijzondere ervaring met als toetje een stofzuiger op je hoofd voor de kleine haartjes.

De Hooverdam is zeer imposant met een hoogte van 221 meter en de infrastructuur was erg indrukwekkend. Ja het is misschien een inkoppertje maar het was hier weer verschrikkelijk warm. We konden niet naar binnen in de Hooverdam dus hebben alleen erop gelopen. Met een lengte van 379 meter is het niet lang maar met deze hitte is het een opgave. En als een rode draad door onze vakantie. We waren weer top voorbereid en hadden dus weer geen drinken bij ons. Uitgeblust zaten we ons watertje te drinken in het cafeetje. In het hotel aangekomen hebben we rustig aangedaan na deze inspannende dag. Totdat het weer gok en borreltijd was toen waren de mannen weer fris en fruitig aanwezig. We zijn nog steeds niet miljonair maar we komen hier nog terug dus wie weet. Morgen vertrekken we voor 3 nachten naar St. George. Dit is ons basiskamp voor Zion.

Welterusten!