San Francisco

De vijf zonder wijf gingen vandaag San Francisco. En ze hebben het geweten dat we er zijn geweest. We begonnen met een goed broodje bij een bakker bij Fishermans Wharf. Een prachtige bakkerij waar je kunstwerken als brood kan kopen. Wij hielden het maar bij een croissant en een notencake. Het is een beetje raar maar hoofddeksels lopen als een soort rode draad door deze vakantie. Gisteren de cowboyhoed vandaag waren Erik en Kelvin in de ban van de survival hoed. Na diverse modellen en kleuren te hebben gepast hebben ze nu eindelijk de survival hoed waar ze een goed gevoel bij hebben.

We begonnen vandaag met de cable tram. Van begin tot eindpunt en dan lekker hangen aan de buitenkant van de tram. San Francisco is niet steil maar enorm steil. Dus die tram is een uitkomst en ook een belevenis. Er komt nog ontzettend veel handwerk bij kijken en dat maakt het uniek. Vanaf het eindpunt gingen we weer teruglopen richting de baai. Dit was grotendeels naar beneden.

Onderweg deden we Chinatown aan. Je gaat een tunnel onderdoor en je waant je in een compleet andere wereld. Of we in een tijdmachine waren gestapt en in Peking terecht waren gekomen. Het was al lunchtijd dus we dachten we gaan even een bami pangang eten met koe-yu-luk. We stapten een tentje binnen waar alles in bakken lag wat niet te plaatsen was wat het is of ooit geweest was. De bami pangang en koe yu luk was het zeker niet. Dus doe maar wat met kip en pork en die loempia’s daar. We kregen een soort bapao met kip en vlees erin. De meningen zijn erover verdeeld of het lekker was. Maar het leukste was dat met 5 man voor €6,50 hadden gegeten. We geloofden onze ogen niet en strooide met fooi of het niks was. We waren ook de enige niet Aziaten in de toko. Wat gelijk ook weer een attractie was. Tot nu toe zijn er nog geen darmklachten dus het zal wel goed zijn geweest.

Hierna zijn we doorgelopen naar Lombard street en dit is ook wel bekend als het meest bochtige straatje ter wereld. Wij moesten omhooglopen en dit was een goede kuitenbijter. Hierna gingen verder zakken en dat was echt stijl en struikelen zou verkeerd aflopen.

We gingen ons opmaken voor de tour op Alcatraz. Onderweg naar Alcatraz zag je in de verte walvissen. Dit pikte we toch maar weer even mee en komt ook niet elke dag voor.  Op Alcatraz aangekomen wordt je direct meegezogen in het verhaal van hoe het er vroeger aan toe ging. Met de audio tour gingen we door het complex heen en heel bijzonder om te lopen waar de bekende criminelen van Amerika ook hebben rondgelopen. Een unieke ervaring waar we absoluut geen spijt van hebben. Erik en ik liepen nog een werknemer tegen het lijf waar we wat aan vroegen. Je zag al dat hij anders was dan andere werknemers maar goed de beste man vroeg waar we vandaan kwamen en toen gebeurde er iets bijzonders. Hij begon met prinsengracht, Albert Heijn, niet s’ avonds naar de Bijlmer gaan en nieuw-west was ook gevaarlijk. Maar nu komt het hij begon over het crematorium in Zaandam en dat je met de sprinter naar Zaandam moest. Heel gek allemaal. Maar wat is nou bijzondere aan deze man: hij was nog nooit in Nederland geweest. Hij had alles op internet gelezen. We hebben ons maar losgerukt van hem anders stonden we er nu nog.

De voetjes hebben hard moeten werken vandaag dus we hebben we ze beloond met een dinertje in het Hard Rock cafe. Dit was wel iets duurder dan chinees van vanmiddag en het was te herleiden wat het is.

Morgen pakken we nog een dagje San Francisco. Alleen dan gaan we een stuk op de fiets doen. Met een wielrenner in ons midden mag dit niet ontbreken. Nu hopen dat het peloton het morgen kan bijhouden.

Welterusten!