Tour de San Francisco

Vandaag stond er een sportief dagje op het programma. We gingen namelijk lekker fietsen in San Francisco en omstreken. Nadat we onze fietsen hadden uitgekozen moesten we eerst nog een stukje test fietsen en laten zien dat we wel konden fietsen en de remmen konden bedienen. Compleet gestoord natuurlijk maar het zal wel te maken hebben met eventuele aanklachten mocht er wat gebeuren. We kwamen allemaal glansrijk door de test en mochten op pad. Wij gingen voor de lange tour. Deze was ruim 35 kilometer lang oftewel 22miles en gingen over de Golden Gate Bridge. Als je ons vijven zou vergelijken met een wielerploeg dan was Erik de kopman, Kelvin de klimgeit, Justin de solide tijdrijder, Ron het tempobeest en Remco de knecht. Onze wielerploeg doet het zonder pepmiddelen, zonder zitvlees en sommige zonder conditie.

Aangekomen aan de voet van de Golden Gate Bridge moest er even goed geklommen worden. Van een afstandje lijkt het allemaal niet zo hoog maar als je er eenmaal onder staat is het een gigantisch bouwwerk. Bovenaan stonden er borden je mag niet met je fiets over de brug. Nou dat zullen we nog wel is zien. Uiteindelijk sloeg dat bord nergens op want iedereen fietste erover. Vanaf bovenop de brug kijk je ongeveer 70 meter naar beneden en zie je de zeeleeuwen zwemmen. Dit is prachtig om te zien eveneens het uitzicht over de baai. Wat er ook in het midden van de brug hangt is een telefoon. Mocht je nou denken ik ben er klaar mee en stap uit dit prachtige leven en kies hiervoor de Golden Gate Bridge uit. Dan hangt er een telefoon waar je nog een laatste telefoontje kan plegen voor hulp.

Na de brug gingen we afdalen richting Sausalito. Onze ploegleidersauto was ons al kwijtgeraakt dus we moesten zelf op zoek naar drinken. We hadden wat gevonden en de kopman gaf de tip neem een Snicker is goed voor de energie. Nou de beste man vroeg 4 dollar voor 1 Snicker. Doe dan maar lekker alleen wat te drinken. Hierna ging het peloton weer op pad en kwamen prachtige huizen onderweg tegen. De zon was goed aan het branden en dit ging ten koste van de energie van de ploeg. Het was een uitgestrekt lint en rijden als een waaier zat er niet meer in. Bij de volgende vochtige stop waren de Snickers een stuk goedkoper en kregen we er nog 4 gratis ook. Deze hadden we wel nodig voor de eindsprint naar Tiburon, hier lag de finish. De beste man van het tankstation gaf mij nog een tip om een stuk af te snijden. Ik sneed 1 mijl af en de rest ging de oorspronkelijke route doen. Ik dacht dit is geweldig tot ik de hoek om kwam en het alsnog stijl omhoog ging. Ik kwam uit bij een kruising en stond te twijfelen welke kant moet ik op. Een Pick up stopte en vroeg of ik verdwaald was. Ik vroeg de weg aan die gasten en toen boden ze aan om mij naar het eindpunt te brengen. Maar ik heb geweigerd want dat kon ik niet maken. Maar wel supertof dat je zo geholpen wordt. In Nederland maak je dat niet zo gauw mee.

Het laatste stuk was vrij vlak en eindigde in het plaatsje Tiburon. Hier kwam de ploeg in gedeeltes binnen. Op de kopman en de klimgeit na ieder met ze eigen pijntjes en probleempjes. Met de ferry gingen we terug naar San Francisco. De fietsen hebben we netjes teruggebracht en zijn toen lekker gaan eten.

We hebben deze geweldige stad afgesloten met het meest toeristische stukje van San Francisco op Pier 39. Maar de beentjes waren moe, de billetjes doen auw en het moraal was geknakt dus op naar het motel waar we nog heerlijk hebben zitten natafelen.

Morgen staat Sequoia National park op het programma. Even wat bomen bekijken en dan slapen we in Bakersfield. Een lange dag met voornamelijk autorijden.

Welterusten!