Highway 1

13 juni 2017

Gisteren hadden we een relaxte dag met een mooi ritje langs de Highway 1 ook wel de kustweg tussen Los Angeles en San Francisco. Prachtig uitzicht onderweg en de bestemming was Pismo Beach. Daar hebben we nog lekker van het strand kunnen genieten en voor de zee was alleen Justin mans genoeg om erin te gaan. S’avonds lekker gegeten in het stadje en daar clashte Ron met de Amerikaanse cultuur vooral dooreten en absoluut niet natafelen. Alle borden werden afgeruimd terwijl Ron nog met zijn laatste hapjes bezig was. Voor BOERgondiër was dit not done en als blikken konden doden was er een vacature voor een serveerster vrijgekomen.

Vandaag gingen van Pismo Beach naar San Francisco. Een rit van ongeveer 560 kilometer. Dit komt mede doordat er een stuk weg is afgesloten in verband met een aardverschuiving en een brug die is ingestort. We konden nog wel een stuk van de Highway 1 rijden en moesten dan weer terug richting de snelweg. We zijn toen naar het strandje gegaan waar er heel veel zeeolifanten liggen. Vreemde beesten die 3 meter “lopen” en dan weer een tijd neerploffen. Heel vreemd was wel dat de geluiden die ze maken ook regelmatig te horen zijn bij de vijf zonder wijf. Er stond een straf windje dus we gingen snel de auto in en weer door. De omweg zou minder moeten zijn qua uitzicht maar dat viel eigenlijk wel mee. We reden door de heuvels met links en rechts wijngaarden. Schitterende omgeving die niet verveeld.

Onze volgende tussenstop was Carmel-by-the-Sea. Dit dorpje doet totaal niet Amerikaans aan en je kan het beetje vergelijken met laven huisjes maar dan onbetaalbaar. Clint Eastwood is hier 2 jaar burgermeester geweest. En als je aan Clint denkt denk je aan cowboys en als je aan cowboys denkt denk je aan onze Ron. Ron loopt al 2 jaar te verkondigen dat hij een cowboyhoed in Amerika wilt kopen. En waar lopen we tegenaan een cowboy shop. Ron was nu dichtbij zijn droom. Cowboyhoeden in alle geuren en kleuren. Ron kreeg zijn eerste hoed op door de vriendelijke cowgirl. Stond hem fantastisch en je zag Ron stralen als een kind in een snoepwinkel. Toen vroeg Ron wat de prijs was. Zijn droom spatte uiteen en hij kreeg een wegtrekker. Deze hoed van bevervacht kostte maar €900,00. Dit was iets teveel van het goede. Hierna kreeg hij nog een instapmodel van €300,00, maar ook dat was te veel. Ron droop af en gaat nu op zoek naar een baseballpet van 2 tientjes. We hebben er helaas geen foto’s van maar het zal ons altijd bijblijven.

Clint heeft ook een restaurant in dit plaatsje en daar zijn we ook even gaan kijken. Hier komen de wat gefortuneerde locals een hapje of een drankje doen. Clint was zelf niet aanwezig dus voor ons ook niet de moeite om hier nog langer te blijven.

Op naar onze eindbestemming San Francisco. Op dit laatste stuk van de Highway 1 was het landschap ook prachtig. Hier was de het niet druk op de weg totdat we San Francisco in reden. Het was duidelijk dat we in de grote stad waren. Veel verkeer en hoogbouw. Wij slapen in Berkely dat is 10 mijl van San Francisco vandaan. Een stukje goedkoper en prima te berijden. Morgen staat downtown San Francisco en Alcatraz op het programma. Een drukke maar een hele leuke dag.

Welterusten!